Główna » My Life » Asocial kontra antyspołeczne podobieństwa kończą się interakcją społeczną

    Asocial kontra antyspołeczne podobieństwa kończą się interakcją społeczną

    Czasami ludzie mylą asocjalne i antyspołeczne typy osobowości. Ale jakie są rzeczywiste różnice między aspołecznym a antyspołecznym?

    Ludzie są istotami społecznymi. Sposób, w jaki przeżywamy, to połączenie z innymi ludźmi. Przynajmniej dla większości z nas. Niektóre osoby nie przepadają za innymi ludźmi. Czasami ludzie urodzeni z cechami osobowości niekorzystnymi dla innych i czasami uczeni przez zranienie lub nadużycia, niektórzy ludzie woleliby być wszyscy sami niż mieć towarzystwo innych. Osobowości aspołeczne a antyspołeczne to ludzie, którzy woleliby być solo, ale nie są tacy sami. Ważne jest zrozumienie różnic.

    Wiele osób uważa, że ​​osobowości aspołeczne i aspołeczne są takie same. W rzeczywistości są bardzo różne.

    Osobowości aspołeczne a antyspołeczne

    Antyspołeczne osobowości skutkują niewłaściwymi zachowaniami i poza moralnym zakresem tego, co właściwe. Zazwyczaj spowodowane przez tłumienie własnych emocji, negatywne perspektywy życia i złe doświadczenia życiowe, ludzie, którzy są antyspołeczni, unikają interakcji społecznych lub celowego przebywania z innymi ludźmi.

    Czym jest osobowość antyspołeczna?

    Wiele rzeczy powoduje zachowania antyspołeczne, od autyzmu po schizofrenię * urojeniowe zaburzenie psychiczne *, które może sprawić, że ktoś będzie całkowicie nieudolny społecznie. Kamieniem węgielnym zachowań antyspołecznych jest sposób, w jaki szkodzi i zakłóca otoczenie jednostki.

    Osoba antyspołeczna zachowuje się w sposób nie tylko negatywny, ale może stanowić zagrożenie dla innych w społeczeństwie. Wielu wykazuje gwałtowne zachowania w różnym stopniu. Nadużycia mogą być popełniane wobec innych ludzi lub zwierząt.

    # 1 Antyspołeczne style osobowości pozbawione są społecznego zrozumienia moralnego. Szczególnie zrozumienie moralności i odpowiednich zachowań. Często angażują się w sprawy, które ranią innych, takie jak kradzież, gwałt, a czasem nawet morderstwo. Wydaje się, że brakuje im empatii lub sumienia, nie mają pojęcia, co jest dobre, a co złe.

    # 2 Osoby antyspołeczne celowo wywołują chaos. W rzeczywistości prawie wszystkie ich zachowania mają na celu skrzywdzenie innych. Nie są w stanie poczuć winy, gdy kogoś obrażają. Wynika to zwykle z braku uczuć empatycznych. Antyspołeczne osobowości powstają bardzo wcześnie w ich rozwoju. Brakuje im kompasu moralnego, który mówi nam dobrze, a co nie.

    Znaki osobowości aspołecznej

    Zachowanie aspołeczne jest inne. Osobowości aspołeczne to ludzie, którzy doświadczają trudności w sytuacjach społecznych z powodu poczucia niezręczności lub braku umiejętności społecznych niezbędnych do radzenia sobie z innymi ludźmi.

    Nie mają pogardy dla innych ludzi. Nie chcą celowo nikogo skrzywdzić. To tylko brak zarówno umiejętności, jak i zaufania niezbędnego do interakcji z innymi. Aby to zrekompensować, całkowicie unikają sytuacji społecznych.

    # 1 Asocjalny nie ma zaufania. Osobowości asocjalnej brakuje pewności siebie i umiejętności interakcji międzyludzkich.

    # 2 Osobowości społeczne są często nerwowe i niepewne, jak zachowywać się w kręgach społecznych. Jednak nie są one szkodliwe dla nikogo poza sobą. Bojąc się odrzucenia, wolą być sami niż nie czuć się nieswojo próbując dogadać się z innymi. Zamiast odczuwać potencjalne żądło odrzucenia, wolą unikać ludzi i spędzać większość czasu samotnie.

    # 3 Ludzie asocial czują się połączeni z innymi ludźmi jako obciążenie. Wydają więcej energii niż korzyści z bycia blisko kogoś. Wolą robić rzeczy samodzielnie.

    Często mają bardzo niewielu, jeśli w ogóle, przyjaciół lub bliskich znajomych w swoim życiu. Dzieje się tak dlatego, że zdecydowali się być sami niż szukać towarzystwa innych. Ze względu na tę narzuconą sobie izolację, są postrzegani negatywnie przez otaczających ich.

    # 4 Osoba społeczna często wybiera konstruktywne sposoby unikania interakcji. Rzeczy takie jak zachowania rytualne lub unikanie są typowe, podobnie jak niezdolność do patrzenia komuś w oczy lub uznawania ludzi, kiedy się do nich mówi. Ponieważ przebywanie w towarzystwie innych jest tak niepokojące dla ludzi, którzy są aspołeczni, zdają się być nerwowi i niespokojni w towarzystwie innych.

    To zachowanie tylko dalej je wyklucza i czyni z nich outsidera. Utrzymywanie uczuć, że nie należysz do grupy.

    Przyczyny i leczenie obu stanów

    Wiele przyczyn powoduje, że ludzie są aspołeczni. Rzeczy takie jak autyzm i schizofrenia mogą sprawić, że ktoś stanie się aspołeczny, ale także wydarzenia lub zaburzenia, takie jak nadużywanie lub depresja. Ponieważ ludzie z depresją nie są zainteresowani codziennymi czynnościami życia, rzadko nawiązują przyjaźnie lub nawiązują więzi z ludźmi.

    Leczenie zachowań antyspołecznych

    Ogólnie rzecz biorąc, zachowanie antyspołeczne jest znacznie bardziej żrącym zaburzeniem osobowości, ponieważ wiąże się z przemocą wobec innych. Leczenie zachowań antyspołecznych jest często konieczne, aby powstrzymać ich przed krzywdzeniem innych ludzi.

    # 1 Połączenie psychoterapii i leków jest często pierwszym krokiem do odzyskania dla antyspołecznej osoby. Ponieważ mają bardzo niski próg frustracji i stresu, mają skłonność do kompulsywności i działania, co kończy się krzywdzeniem innych ludzi.

    # 2 Inną formą terapii antyspołecznego zaburzenia osobowości jest modyfikacja zachowania. Ponieważ często brakuje im kluczowych umiejętności interakcji międzyludzkich, takich jak empatia i świadomość norm społecznych, terapia koncentruje się na próbie wczesnego nauczania obyczajów społecznych typowych dla osobowości. Podejmowane są próby nauczania samokontroli i kontrolowania ich impulsywności, zanim stanie się ona negatywnym działaniem.

    # 3 Redukcja stresu jest również kluczem do ograniczenia negatywnych zachowań antyspołecznej osoby. Kluczowe znaczenie ma utrzymanie ich zajęty, ale nie umieszczanie ich w stresujących sytuacjach, w których wywołuje się frustrację. Ale łatwiej powiedzieć niż zrobić.

    Leki podaje się nie po to, by powstrzymać zachowania, ale raczej po to, by zająć się warunkami, które leżą u podstaw ich antyspołecznych zachowań, takich jak schizofrenia czy depresja. Tym samym zmniejszając częstość zachowań antyspołecznych, które prowadzą do krzywdzenia innych lub bycia w tarapatach.

    Leczenie zachowań aspołecznych

    Ludzie społeczni, ponieważ zwykle nie stanowią zagrożenia dla nikogo wokół, zazwyczaj nie otrzymują potrzebnej pomocy.

    # 1 Najlepszym sposobem, aby pomóc komuś z tendencjami osobowości aspołecznej, jest zwiększenie ich pewności siebie w sytuacjach społecznych i spotkaniach. Terapia koncentruje się także na próbie pomocy im w nawiązywaniu relacji z własnymi emocjami i opanowaniu ich przed pokonaniem ich, co prowadzi do tego, że osoba zamykająca inne osoby z ich życia jako uderzenie wyprzedzające.

    # 2 Osobowości asocjalne korzystają z odgrywania ról i praktyki w interakcji społecznej i rozmowie. Im bardziej rozumieją, jak wchodzić w interakcje z ludźmi, tym mniej unikają przebywania w towarzystwie innych osób, a im mniej stresu doświadczają, gdy wpadają w spotkania towarzyskie. Odebranie lęku jest często kluczem do otwarcia jednostki aspołecznej. Pozwalając im wpuścić innych w ich świat, zamiast ukrywać się przed lękiem przed odrzuceniem.

    Chociaż oba mają komponent interakcji społecznej, osobowości aspołeczne i antyspołeczne są zupełnie inne. Osoby antyspołeczne mają pogardę dla innych i często angażują się w przemoc wobec ludzi bez poczucia winy i wyrzutów sumienia, podczas gdy asocial potrzebuje wskazówek, aby poruszać się w obyczajach społecznych.