Czy normalna jest rozmowa z samym sobą? Eksperci wyjaśniają dlaczego

Jeśli zastanawiasz się, czy mówienie do siebie jest normalne, spójrz na to, co pokazują badania. Odpowiedź może cię zaskoczyć!

Jeśli ludzie, którzy rozmawiali ze sobą, zostali uznani za nienormalnych, to wszyscy na świecie powinni zostać oddani do najbliższej placówki psychiatrycznej. Mówienie do siebie jest całkowicie normalną czynnością wykonywaną przez większość inteligentnych istot - inteligentnych istot, takich jak ty.

Powodem, dla którego wielu ludzi zastanawia się, czy rzeczywiście jest to normalne, jest to, że zdarzają się przypadki, gdy staje się objawem poważnych zaburzeń psychicznych, takich jak schizofrenia. Aby złagodzić swoje obawy, przedstawiliśmy wyjaśnienie od lekarzy i naukowców, czy jesteś w granicach normalności i zdrowia, kiedy rozmawiasz ze sobą.

Kiedy rozmawiasz ze sobą normalnie?

Dr Linda Sapadi, Ph.D. mówi nam, że mówienie do siebie jest w rzeczywistości mechanizmem radzenia sobie. W chwilach samotności zwracamy się do jedynej osoby w pokoju, której ufamy: nas samych. Kiedy tak się dzieje, w końcu mruczymy na głos nasze myśli.

Jest to normalna rozmowa, którą większość ludzi ma ze sobą, ponieważ mózg próbuje przetwarzać informacje w możliwie najwygodniejszy sposób. Nie wszyscy mówią głośno, kiedy coś rozważają, ale kiedy to robią, mogą zacząć się zastanawiać, czy jest to normalne, czy nie. I to jest. 

Jakie rodzaje rozmów możesz mieć ze sobą?

Jeśli chcesz wiedzieć, o czym mówi większość ludzi, kiedy rozmawiają ze sobą, oto kilka przykładów.

# 1 Rozwiązywanie problemów. Pomocne może być głośne rozwiązanie problemu i próba znalezienia rozwiązań w ten sam sposób. Dlatego niektórzy ludzie rozmawiają ze sobą, gdy są zajęci kontemplacją zadania. Kiedy czujesz, że utknąłeś w środku swojego problemu, rozmowa z samym sobą może po prostu dać idealne rozwiązanie.

# 2 Planowanie. Mówienie do siebie podczas planowania zadań jest jak zapisywanie ich. Niektórzy ludzie są bardziej skłonni do zapamiętania czegoś, co słyszą, dlatego automatycznie rozmawiają ze sobą, gdy próbują zarysować rzeczy, które muszą zrobić.

# 3 Pamiętając. Kiedy o czymś zapomnisz, bardzo pomocne może być omówienie możliwych dróg swojej pamięci. Dlatego pytasz się: „Gdzie to umieściłem?”? lub „Co miałem robić ponownie?”? w kółko, aż pamiętasz.

# 4 Motywacja. "Możesz to zrobić,"?? "Jesteś niesamowity,"?? i „Nie martw się. Przejdziesz przez to? to tylko niektóre z fraz, które możesz usłyszeć od siebie, gdy potrzebujesz trochę pick-up. Kiedy patrzysz w lustro, możesz odczuwać chęć dopingowania ... i to jest w porządku.

# 5 Upomnienie. Kiedy coś idzie nie tak, ludzie mają tendencję do obwiniania się, zanim zdadzą sobie sprawę, że niektóre rzeczy są poza ich kontrolą. Jest to forma samodyscypliny lub samoświadomości, ale może również być szkodliwa, jeśli uważasz, że musisz aktywnie czuć się źle.

# 6 Identyfikacja. Kiedy widzisz coś nowego lub coś, czego musisz się nauczyć, mówienie o tym do siebie oznacza, że ​​próbujesz pomóc sobie zrozumieć, z czym masz do czynienia. Ludzie identyfikują problemy, pomysły, przedmioty i ludzi, opisując je sobie, co z kolei pozwala im przechowywać nowe informacje i odnosić je do istniejących informacji.

Kiedy normalne jest rozmawianie ze sobą?

Rozmowa z samym sobą uważana jest za czerwoną flagę tylko wtedy, gdy towarzyszą jej inne objawy zaburzenia zdrowia psychicznego. Poniżej wymieniono niektóre z najczęściej występujących objawów towarzyszących różnym chorobom.

# 1 Rozmowa z inną osobą. Jeśli mówisz do siebie, ale myślisz, że rozmawiasz z zupełnie inną wersją ciebie, możesz cierpieć na wiele zaburzeń osobowości. Dzieje się tak, gdy w jednej osobie istnieją dwie lub więcej osobowości o różnych wspomnieniach i zachowaniach.

# 2 Rozmowa z czymś, co nie istnieje. Ludzie, którzy myślą, że rozmawiają z istotami, które nie istnieją dla oczu innych ludzi, mogą być oznaką zaburzenia zdrowia psychicznego. Zwykle wiąże się to z halucynacjami - uczuciem widzenia lub słyszenia czegoś, czego tam nie ma.

# 3 Mówienie do siebie, gdy jesteś bardzo emocjonalny. Ci, którzy cierpią na chorobę afektywną dwubiegunową, mogą mówić do siebie, aby poradzić sobie z obecnym statusem, który jest albo maniakalny, albo depresyjny. Można to zrobić kojącym tonem lub szybkimi i niespójnymi werbalizacjami. 

# 4 Prowadzenie pełnej rozmowy z samym sobą. Osoby ze schizofrenią częściej wykazują ten objaw. Mają tendencję do próbowania rozmów, które słyszeli lub rozmów, które planują, ale ogrom objawów choroby nadal dezorientuje wielu lekarzy zdrowia psychicznego.

# 5 Mówienie do siebie w wysokim tonie w stanie nadpobudliwym lub płaskim tonem na pół-stan katatoniczny. Jest to kolejny objaw, który można zaobserwować u pacjentów ze schizofrenią. Objawy przejawiają się głównie w zmianie osobowości lub dodaniu zupełnie innej osobowości lub osobowości.

Różnice między normalnym a normalnym są dość rozległe. Nie można pomylić jednego z drugim, chyba że objawy zaburzenia zdrowia psychicznego są obecne i oczywiste. To może być przerażające myśleć, że możesz cierpieć z tego powodu, ale nie musisz się martwić, chyba że lekarz tak powie.

Mamy nadzieję, że te informacje pomogły złagodzić twoje obawy związane z rozmową z tobą, ale rozmowa z twoim osobistym lekarzem może pomóc w skuteczniejszym złagodzeniu twoich obaw. Tak długo, jak pozostaniesz w granicach normalności, mów dalej!