14 ofiar, które kłamały na temat swoich historii

W dzisiejszych czasach kłamstwo na ogół wydaje się błędną formą sztuki. Masz ludzi z lewej i prawej krzyczących pojęć, takich jak „FAKE NEWS!” Na siebie w przenikliwym i smętnym głosie. Szczerze mówiąc, prawda została zagubiona w mgle dymu i luster i jest bliska śmierci. Jeśli spojrzymy na naszą przeszłość, odkryjemy, że nasza historia jest pełna kłamców, którzy ukrywają się za zasłoną fałszywej niewinności i używają słowa „ofiara”, aby ukryć się na widoku. Te konkretne osoby grały na tak ogromnych kłamstwach, aby móc grać w ofiarę, że udało im się nawet zmienić prawo i sposób działania rządu. Niezależnie od tego, czy ukrywali swoje okrucieństwa, aby uciec przed przestępstwem, czy po prostu poświęcić trochę uwagi, te 15 osób udowadnia, że ​​nie należy zawsze wierzyć w to, co słyszysz lub czytasz na pierwszy rzut oka.

14 Rachel Dolezal

Historia Rachel Dolezal i jej ogromnego kłamstwa rozwścieczyła ludzi na całym świecie. Chodzi o to, że nie chce przeprosić za swoje obraźliwe zachowanie. Kilka lat temu Dolezal był działaczem na rzecz praw czarnych, który był prezesem oddziału NAACP i profesorem Uniwersytetu Wschodniego Waszyngtonu, który twierdził, że jest dumną kobietą w kolorze. Dolezal został następnie ujawniony przez reportera, który wskazał na pustą prośbę o to, czy jest naprawdę Afroamerykaninem. „Nie rozumiem tego pytania”, Dolezal zdołał wyjść po zamrożeniu na rytm serca. „Czy twoi rodzice są biali?” Zapytał reporter, powodując, że Dolezal uciekł ze sceny. Nagle została bardzo publicznie zawstydzona jako oszustka i kłamca, gdy jej rodzice, bardzo, bardzo biali, wydali zdjęcia Dolezala jako dziecka, ujawniając, że była dzieckiem o blond włosach i niebieskich oczach. Ludzie chcieli wiedzieć, dlaczego zrobiła to, co zrobiła, a kiedy skonfrontowali, Dolezal nadal grał w ofiarę.

13 Lorenzo Nesi

Historia Lorenzo Nesi idzie cienką linią między smutnym i pokręconym - głównie dlatego, że ma związek z prawdziwym potworem. Podobnie jak wielu ludzi na tej liście, którzy grali ofiarę i płakali wilk, Nesi był tylko człowiekiem, który w ogóle pożądał światła reflektorów. Nesi został postawiony na stanowisku świadka w sprawie Pietro Paccianiego, mężczyzny oskarżonego o bycie seryjnym mordercą we Florencji, nazwanym „Monster of Florence”. Sam Pacciani miał długą historię przemocy, z których jedną uznano za winną napaści na własne dziecko, więc władze oskarżyły go (wraz z trzema innymi mężczyznami) o potencjalne bycie Potworem. Kiedy Nesi stanął na stanowisku naocznego świadka, kłamał w zębach na temat Paccianiego, który podobno przechwalał się, że jest Potworem i zabija swoje ofiary pistoletem. W historii Nesiego było tyle dziur, że prasa zaczęła nazywać go poszukiwaczem uwagi idioty. Nie dzięki Nesiemu Pacciani został ostatecznie uznany winnym niektórych morderstw popełnionych przez potwora, ale jego wyrok skazujący został później obalony.

12 Amanda Knox

Została nazwana „Foxy Knoxy” przez ludzi, którzy ją znali, jak się wydaje, innym życiem, więc prasa zdecydowała, że ​​oni też ją jako taką dubią. Amerykanka Amanda Knox była podejrzaną o morderstwo Meredith Kercher, jej współlokatorki i koleżanki z wymiany w mieście Perugia, we Włoszech w 2007 r. Kiedy niedawno została oczyszczona z zarzutów, a teraz wróciła do domu w stanach, dopadła ją sieć kłamstw po zabójstwie i była więziona przez prawie cztery lata we włoskim więzieniu. Dyskutowano wówczas o tym chłopaku Knoxa, Raffaele Sollecito brał udział w napaści i morderstwie Kerchera po tym, jak Knox okłamał policję o spędzeniu nocy z Sollecito w noc morderstwa. Następnie powiedziała, że ​​była w domu w czasie morderstwa i oskarżyła swojego szefa, Patricka Lumumbę o popełnienie czynu. Zamiast tego Knox wskazywał palcem na wszystkich innych. Wszystko stało się tak zakręcone, że Knox został uznany winnym wraz z Sollecito.

11 Allen Hall

Allen Hall był skazanym przestępcą, który był głównym świadkiem, który pomógł odsunąć słynnego Wilmingtona 10, grupę 10 Afroamerykanów oskarżonych o zbombardowanie białego sklepu spożywczego w latach 70-tych. Po złożeniu zeznań przed ławą przysięgłych Hallowi udało się być kluczem w procesie, który doprowadził do oddalenia 10 osób na łącznie 282 lata więzienia. Później okazało się, że policja śledcza rzeczywiście przekonała Hall, aby okłamał ich w celu obciążania 10 osób. W zamian za zeznania Hall zażądał zwolnienia go z więzienia i domu na plaży. Hall przyznał się do oprawienia 10, ale ocalali członkowie grupy nie zostali w rzeczywistości ułaskawieni i zrekompensowali utraconych lat do 2012 roku.

10 Carolyn Bryant

W 1955 r. Młoda biała kobieta o imieniu Carolyn Bryant oskarżyła 14-letniego Emmetta Tilla o dokonywanie niechcianych postępów w jej stronę. Ponieważ w Mississippi były lata 50. i Till był czarny, biali południowcy wzięli te zarzuty poważnie, a Till został dosłownie pobity i zlinczowany przez męża Bryanta, Roya i jego brata J.W. Milam, który został uznany za niewinnego za samo przestępstwo. Dopiero gdy Bryant była starą i szarą kobietą w wieku 73 lat, w końcu przyznała, że ​​kłamała na temat Tilla, czyniąc jakikolwiek postęp w jej stronę. Świat został oburzony tym uznaniem winy i nawet jako starsza kobieta rodzina Bryanta musiała dosłownie ukryć ją, wierząc, że ludzie faktycznie odwetą się przeciwko kobiecie w jej 80-letniej historii.

9 Stephen Glass

Stephen Glass był byłym cudownym dzieckiem, które zostało redaktorem stowarzyszonym Nowy Republika po tym, jak był dziennikarskim geniuszem w delikatnym wieku 25 lat. Jednak jego historia zatytułowana „Hack Heaven”, fragment o exploitach młodego hakera, okazała się być kompletną fabrykacją i został wytrącony z równowagi Forbes dziennikarz śledczy Adam Peneberg. Okazuje się, że prawie WSZYSTKIE historie Glassa zostały całkowicie sfabrykowane, w tym historie o prezydencie George'u H.W. Bush i były doradca prezydenta Vernon Jordan. Glass zagrał ofiarę, ale wszyscy widzieli jego kłamstwa i został zwolniony z więzienia Nowy Republika i publicznie zhańbiony tak bardzo, że próbował rozpocząć nową karierę prawniczą. W 2000 r. Ukończył Georgetown University Law Center, ale 14 lat później Sąd Najwyższy Kalifornii podjął decyzję, że Glass nie otrzyma licencji na wykonywanie zawodu prawnika z powodu wszystkich kłamstw, które opowiadał podczas dni dziennikarskich.

8 Bethany Storro

Historia Bethany Storro prawdopodobnie przejdzie do historii jako jedno z tych okropnych kłamstw, które powinny sprawić, że ludzie będą chcieli badać zaburzenia psychiczne w tym społeczeństwie. W 2010 roku Storro twierdził, że czarna kobieta rzuciła na twarz wrzący kwas. Oczywiście wszyscy współczuli jej, a jej historia zyskała na sile w prasie. Okazuje się, że jej rany na twarzy zostały zadane samemu sobie i rażąco kłamały na temat jej ataku i napastnika. Storro stwierdził następnie, że cierpi na coś zwanego zaburzeniem dysmorficznym ciała, które jest chorobą psychiczną, która powoduje, że ktoś skupia się na nieistniejących wadach na twarzy lub ciele. Powiedziała, że ​​ma tak obsesję na punkcie tych niewidzialnych wad, że próbując odebrać sobie życie, oblała się kwasem, a następnie spanikowała, gdy przeżyła i musiała wyjaśnić światu obrażenia twarzy. Następnie została umieszczona w zakładzie psychiatrycznym.

7 Cassandra Kennedy

W tym czasie Cassandra Kennedy opowiedziała kłamstwo, które doprowadziłoby ją do dorosłości, była zaledwie 11-letnim dzieckiem. W 2001 roku Kennedy udał się do władz, twierdząc, że jej ojciec, Thomas Kennedy, fizycznie zaatakował ją więcej niż raz. Jej oskarżenie odesłało ojca do więzienia na 15-letni wyrok. Okazuje się, że Kennedy nie miał pojęcia o oskarżeniach, ponieważ chciała wrócić do ojca „ponieważ nie było go wystarczająco dużo” jako dziecko po rozwodzie z matką. Został zwolniony po spędzeniu dziewięciu lat w więzieniu po tym, jak zgłosiła się i przyznał, że okłamała policję w wieku 23 lat. Nie jesteśmy pewni, czy Thomas kiedykolwiek wybaczył swojej córce za to, co się stało i zabrał dziewięć lat swojego życia , ale on jest teraz wolnym i niewinnym człowiekiem.

6 Susan Smith

Ta historia była tak niepokojąca, że ​​pamiętam ją do dziś, mimo że byłem bardzo młody, kiedy wszystko się skończyło. Susan Smith sporządziła raport policyjny w październiku 1994 r., Twierdząc, że jej małe dzieci (synowie w wieku 3 lat i 1 rok) zostali porwani po tym, jak mężczyzna ją porwał i odjechał z chłopcami uwięzionymi w samochodzie. Jej prośby do społeczeństwa, aby pomóc znaleźć i przynieść do domu jej dzieci trwały przez dziewięć dni. Wreszcie 3 listopada^{r & D}, przyznała, że ​​sama zamordowała swoich młodych synów. Smith został porzucony przez obecnego chłopaka, z którym się spotykała, a jej gniew pozwolił, by jej samochód przetoczył się do jeziora, a chłopcy wciąż byli uwięzieni w środku. Została skazana na życie w więzieniu za haniebną zbrodnię.

5 Henry Cook

W latach 60. Henry Cook oskarżył mężczyznę o imieniu Clarence Earl Gideon (na zdjęciu powyżej), rysownika w wieku 50 lat, o włamanie do hali basenowej i kradzież alkoholu i pieniędzy z rejestru. Mimo że było to ustne i nie było innych świadków, Gideon nie mógł pozwolić sobie na adwokata, więc został skazany na 5 lat więzienia. Zamknięty w środku, Gideon wykorzystał bibliotekę więzienia i studiował system prawny. Następnie napisał list do Sądu Najwyższego, mówiąc, że odmówiono mu legalnego prawa do uczciwego szlaku tylko dlatego, że nie stać go na adwokata. Otrzymał 2^nd proces z prawnikiem W. Fredem Turnerem, który był w stanie uwolnić Gideona, zmieniając historię Cooka na siebie, ujawniając, że był prawdziwym winowajcą. Mimo że Cook nie został oskarżony, był to dość imponujący ruch ze strony Gideona.

4 Jim Conley

W 1913 roku Jim Conley był zwykłym dozorcą fabryki, który był naocznym świadkiem morderstwa jednej Mary Phagan, kobiety, która została znaleziona w fabrycznej łazience w piwnicy zabitej na śmierć. Conley twierdził, że był świadkiem, jak współpracownik Phagana, Leo Frank, zamordował kobietę po tym, jak nie będzie z nim w bliskim sąsiedztwie fabryki. Ponieważ odrzuciła go, Conley twierdził, że wtedy Frank pobił ją na śmierć i przekonał go, by pomógł mu pozbyć się jej ciała w piwnicy. Podczas gdy Conley dostał tylko rok więzienia, Frank został skazany na karę za zbrodnię. Mówiono, że Conley był prawdziwym winowajcą, a Frank był niewinny, ponieważ w historii Conleya było wiele dziur. Ale w 1982 r. Pewien mężczyzna o imieniu Alonzo Mann, który również pracował w fabryce, przyznał, że obserwował Franka i Franka, którzy sami przenoszą ciało Phagana do piwnicy.

3 Charles Stuart

W 1989 roku Charles Stuart i jego siedmiomiesięczna ciężarna żona Carol zostali postrzeleni w światło stopu po tym, jak zostali obrabowani. Tak przynajmniej powiedział Stuart władzom. Stuart został postrzelony w brzuch, podczas gdy jego żona doznała śmiertelnej rany postrzałowej w głowę. Lekarze pracowali gorączkowo i skończyli na dostarczaniu dziecka po śmierci Carol, tylko po to, by dziecko umarło 17 dni później. Charles Stuart szybko wymienił na zabójcę Afroamerykanina o imieniu Willie Bennett, gdy policja powiedziała, że ​​pasuje do opisu podanego przez Stuarta. Jednak rok później brat Stuarta, Matthew, zgłosił się i ujawnił, że to Stuart rzeczywiście zamordował swoją własną żonę, zanim obrócił broń na siebie, aby wyglądał „bardziej autentycznie” i że sam był świadkiem całej sprawy. Karol odebrał sobie życie wkrótce po spowiedzi brata.

2 Victoria Price i Ruby Bates

W 1931 roku w Scottsboro w Alabamie dwie białe kobiety o imieniu Victoria Price i Ruby Bates twierdziły, że zostali pociągnięci przez dziewięciu młodych chłopców Afroamerykanów. Ponieważ w latach trzydziestych było to segregowane Południe, wszyscy oprócz jednego chłopca (Roy Wright, który miał wtedy zaledwie 12 lat) zostali uznani za winnych i skazani na śmierć. Obie kobiety były badane medycznie i chociaż istniały dowody na obie kobiety, nie miały obrażeń na ciele, mimo że obie twierdzą, że zostały pobite w głowie i plecach. To Bates w końcu przyznał, że żaden z chłopców ich nie zaatakował, a ona właśnie podążała za sfabrykowaną historią Price'a. W 2013 r. Wszystkich dziewięciu chłopców otrzymało ułaskawienie za swoje zbrodnie po ich śmierci.

1 mnich Stevenson

John „Monk” Stevenson był po prostu zazdrosnym, biednym człowiekiem mieszkającym w Południowej Karolinie, kiedy oskarżył Thomasa i Meeksa Griffina, dwóch najbogatszych czarnych mężczyzn mieszkających na południu w 1913 roku, o zamordowanie starszego weterana konfederatów o imieniu John Q. Chwytak. Podczas gdy Stevenson był w rzeczywistości czarnym człowiekiem również pod zawieszeniem morderstwa Smitha, najwyraźniej oskarżył braci, że są jedynymi, którzy byli zamieszani w morderstwo. Stevenson pomyślał, że skoro bracia byli bogaci, mogli sobie pozwolić na przyzwoitą reprezentację prawną i bić oskarżenia. To nie zadziałało i wszyscy mężczyźni zostali skazani na śmierć po tym, jak zostali uznani za winnych - braci za zamordowanie Lewisa i Stevensona, ponieważ ukradł broń ofiary. Bracia nie zostali ułaskawieni za morderstwo do 2009 r., Kiedy ich prawnuk Tom Joyner (na zdjęciu powyżej) złożył sprawę, że Lewis został rzeczywiście zamordowany przez kogoś innego..